İçinde bulunduğumuz dönem Türkiye’deki eski metal gruplarını bir şekilde harekete geçiriyor. Dr. Skull 25 yıl aradan sonraki ilk konserini verdi, Metalium 25 yıl aradan sonraki ilk albümünü yayınlıyor, Whisky grubu Babaanne albümünün 35’inci yılını kutlayacak mesela… Ankara’nın thrash metal tarzındaki eski gruplarından Hazy Hill de 20 yıllık bir sessizliği konserler ile bozma çabasında. Grupla Skype üzerinden bir araya geldik ve bugünden geriye doğru uzun uzun konuştuk.
90’lı yılların Türkçe rock sahnesinde en kült albümlerden ikisinin sahibi olan Kramp bu yıl 32’nci yılını çeşitli şehirlerde duyurulan konserlerle kutluyordu. Şu sıralar ortopedik sebeplerle konserlere ara vermek zorunda kaldılar. Sahnelere sapasağlam bir şekilde yeniden dönmelerini beklerken 1984’te başlayan hikayelerini Kökler’e taşıdık.
Albüm sahibi gruplar arasında, bir buçuk yılı geçmeyen kariyeriyle muhtemelen en kısa öyküye sahip olan The Devil’s Anvil, Doğu Akdeniz’in geleneksel Arapça, Yunanca ve Türkçe bestelerini hard rock ile buluşturup müzik tarihine unutulmaz, bir o kadar da esrarengiz bir çentik attı. Ud, buzuki ve darbuka eşliğinde “Hard Rock From the Middle East” albümünün 49’uncu yılını kutluyoruz.
İstanbul’da Pentagram, Kronik ve Metalium gibi grupların yükselttiği thrash metal seslerine Ankara’dan karşılık veren Hazy Hill, görece kısa süren kariyerine birçok yerli grup için hayal sayılacak hedefler, girişimler ve efsane konserler sığdırdı. Sadece demolardan ve bir toplama albümden oluşan diskografilerine karşın Türkiye heavy metal tarihinde tartışmasız en saygıdeğer isimlerin arasında bulunan Hazy Hill’i, sessizliğe çekilmelerinden yaklaşık 15 yıl sonra Kökler’de hatırlıyoruz.
Grupların kariyerini iniş çıkışlarla özetlediğimiz İkon Müzesi bölümünde bu ayın konuğu Judas Priest.
İkon Müzesi bölümünün bu nüshasında konuğumuz Motörhead. En iyi ve en kötüleri, inişleri ve çıkışlarıyla bir Motörhead özeti geçiyoruz.
Türkiye’de rock müziğin sacayaklarından bir tanesi halen daha hatırımızda: Devlet nezdinde en sabık, solcu düşünürlerin dilinde en tartışmalı, müzikseverlerin kulağında en kahraman, frekans aralığında ise en güçlü sesi, Cem Karaca’yı Kökler’de anlatıyoruz.
80’li ve 90’lı yıllarda kaydettiği birbirinden değerli ve klasik albümlere rağmen 12 yıldır sessizliğe gömülen grup, geçen ay Wacken’da ihtişamlı bir konsere imza attı. Henüz aktif bir şekilde geri dönecekler mi bilmiyoruz, ama bahaneyle grubun eski günlerini hatırlamanın tam zamanı.
Türkiye’de rock müziğin kökleri dört başlıca ismin eserleriyle açıklanır. Barış Manço, Cem Karaca ve Moğollar’ın yanında Erkin Koray, bu dörtlünün içerisinde en kafasına göre davranan, müzikte sertliğin sınırlarını en çok zorlayan, topluma en ters gelen, dolayısıyla en çok yalnız kalan ismidir. Geçtiğimiz 24 Haziran’da 75 yaşına basan Erkin Koray’ın yeni yaşını, Kökler’de Erkin Koray’ı anlatarak kutluyoruz. Nice müzik dolu yıllara Erkin baba!
Kökler’de bu ay thrash metalin ikinci nesline dahil olup, ismini birinci nesildekilerle anılır hale getiren Testament’ın dünden bugüne hikayesini hatırlıyoruz.
